Gabinet prof. T. Aristovej

Tabliczka na drzwiach wskazuje na młodszą z sióstr-profesorek. W miejscu wizjera wisi miedziana kropielniczka, z samouzupełniającym się zapasem wody święconej. Przed wejściem należy się obowiązkowo przeżegnać i nie przyprowadzać sił nieczystych. Sam wystrój gabinetu jest bardzo skromny, wręcz surowy, na podłodze znajduje się szara, prosta wykładzina, a ściany pomalowane są na biało, ozdobione jedynie kilkoma ikonami, krzyżem oraz jedynym świeckim obrazkiem przedstawiającym gazelę na polu stokrotek. Na łóżku stojącym po lewej stronie pod ścianą, zawsze zasłanym szarym kocem, leży modlitewnik. Obok łóżka biurko z prostą lampką i czarną ramką, ze zdjęciem wszystkich sióstr. Krzesło do biurka jest bardzo niewygodne i twarde, z lakierowanego, ciemnobrązowego drewna. Znajduje się tutaj tylko jedne okno, na ścianie, przy której stoi biurko właśnie. Dalej jedyny wygodny mebel, prosty, beżowy szezlong, na którym Tamara leży sprawdzając marne wypociny uczniów. W rogu, za szezlogniem znajduje się surowa, sporych rozmiarów szafa, w której wciąż znajduje się mnóstwo miejsca, pomimo tego, że mieści w sobie cały dobytek Tamary.