Yuliya Onegina

Tak, pamiętasz ją. Zastanawiałeś się, co siedzi w jej głowie, gdy patrzyła się na ciebie tymi jasnymi, przerażająco błękitnymi oczami. A może wcale nie patrzyła się na ciebie? Coś chodziło po jej głowie, coś niepokojąco ciekawego, aż chciałeś podejść do niej i zapytać. Albo nie, lepiej! Wniknąć w jej głowę i dać porwać się nurtowi jej myśli. Bo myślałeś, że jest tak samo delikatna, jak jasna i cienka jak pergamin skóra. I kiedy jej się tak przypatrywałeś, zastanawiałeś się, czy tyle sprzeczności i mieszaniny krwi jest w stanie w ogóle przeżyć. Ona podniosła wzrok, teraz patrzyła idealnie na ciebie. Uśmiechnęła się, ciepło, zachęcająco. A ty? Co zrobiłeś?

IMIĘ I NAZWISKO IMIĘ I NAZWISKO

IMIĘ I NAZWISKO IMIĘ I NAZWISKO