Kochana starsza siostrzyczka, z którą są podejrzanie po jednych pieniądzach, jak gdyby przez te dziesięć lat, które różni ich od młodszego rodzeństwa coś się pozmieniało w rodzicielskich genach i tylko dwoje najstarszych dzieci Vasilchenko jest jakoś tak... zagubione w tym życiu. Pomagają sobie, kiedy trzeba, a trzeba często, bo oboje to takie pierdoły z ulicy.

Kiedyś Koli skarb największy, największa pociecha. Rzadko się zdarza, by z taką różnicą wieku tak się starsze rodzeństwo do małych garnęło. Ale jak małe dorosło to i nastąpił rozłam w ich relacjach. Koli ubzdurało się, że bliźniaki mają go gdzieś, bo nie spędzają już z nim czasu prawie w ogóle. Ale nie ma odwagi zapytać, czy nie chcą faktycznie. A żeby zrozumieć, że mogą tego czasu zwyczajnie nie mieć, jest zbyt zazdrosny o ich młodość i ich bezkarne szaleństwa.

Znają się ledwo co, ale już zdążyła mu zaimponować - czym karmi tego kota, że żyje tak długo? Niesłychane. Rubel chyba nie przepada za nią.

Druh z czasów drobnego złodziejstwa, nie raz Koli pomagał, zwłaszcza na początku, kiedy Vasilchenko ciągle chodził poobijany. Teraz mu Kola sporządza lekarstwa dla kota i czasem pójdą się napić. A że komunista, to co? Są gorsze rzeczy, a jeszcze parę lat temu co drugi był towarzyszem na życzenie.