Leśniczówka

Pierwsze, co przychodzi na myśl po usłyszeniu słowa leśniczówka to niski domek zrobiony z drewnianych bali, najczęściej z pozostawionym surowym wyglądem drewna, rzadziej pomalowanym na zielono. Obecni właściciele mają jednak więcej fantazji, bo parędziesiąt lat temu budynek przemalowano na błękitno i ozdobiono metalowymi, florystycznymi ornamentami przytwierdzonymi do drewnianych ścian. Wokół leśniczówki trawa jest zawsze skoszona, choć krzewy nigdy nie są przycinane, rozrastając się do sporych rozmiarów. Jej właścicielami są dwaj bracia – pomarszczeni jak rodzinki, z gęstymi brodami szarymi jak popiół i białymi, długimi włosami. Złośliwi mówią, że bracia żyją już za długo, co nie jest do końca nieprawdą, bo dokładny wiek mężczyzn jest nieznany, a z pewnością przekroczyli już setkę.